Έχεις δοκιμάσει ποτέ αυτό το χορταράκι που φυτρώνει στα βραχάκια της παραλίας; Αν όχι, καιρός να το ψάξεις, να το βρεις και να το μαγειρέψεις. Εγώ το βρήκα την περασμένη εβδομάδα σε έναν από τους πάγκους της αγαπημένης μου λαϊκής, με πωλητή έναν συμπαθέστατο παπούλη.
Το προσωπό του γεμάτος αυλακιές, “από την αλμύρα της θάλασσας” όπως μου είπε, “που με χτυπά καθώς μαζεύω τόσα χρόνια την αλμύρα”. 
Αλμύρα λοιπόν, ένα ιδιαίτερο, όχι και πολύ γνωστό χορταράκι, που το μόνο που χρειάζεται για να σου χαρίσει τη νοστιμιά του είναι βράσιμο, στράγγισμα, ελαιόλαδο, λίγο ψιλοκομμένο σκορδάκι, αλάτι και μπόλικο λεμονάκι. Έτσι το προτιμώ εγώ, με λεμονάκι. Άλλοι, κι ίσως να’ ναι οι περισσότεροι, το προτιμούν με ξύδι. Δοκίμασε το και στις δύο εκδοχές κι αποφάσισε εσύ ποιά σου αρέσει. Το συνοδεύω κυρίως με ψαράκια ψητά ή άλλες φορές μπορεί να το μπερδέψω και μέσα σε μια ωραιότατη ντοματοσαλάτα.
Βλέποντας το μπορεί να αναρωτηθείς αν είναι όντως αλμύρα ή κρίταμο. Δεν ξέρω να σου πω με βεβαιότητα. Λένε πως η μόνη διαφορά που έχει το κρίταμο από την αλμύρα, είναι πως το κρίταμο έχει πιο παχύ φυλαράκι. Εμείς εδώ πάντως, παραλιακά, αλμύρα το ξέρουμε , αλμύρα το λέμε, και όταν το βλέπουμε χαιρόμαστε γιατί ξέρουμε πως το καλοκαιράκι έχει ήδη ξεκινήσει.
Με αγάπη
MamaTsita
Have you ever tried this kind of chorta while in Greece? If not yet, try them the next time you visit my country. It’s called almira, and you can find it growing next to the sea, in rocky beaches. All you have to do is boil them, strain them and then add olive oil, a clove of garlic, salt and lots of lemon. This is how i eat it. Others, prefer vinegar instead of lemon. Try both versions, and decide which one suits you the best. I usually eat them together with grilled fish, or mix them in a flavoured tomato salad. In any case, for us here in Greece, the appearance of almira in the benches of a street market means that summer has already begun.
Love
MamaTsita
