Ατομικές νοστιμιές “μέχρι δακρύων”

Ήθελα μέρες να φτιάξω μια κρεμμυδόπιτα. Όλο κάτι γινόταν και δεν το αποφάσιζα. Ίσως και να φοβόμουν πως δεν θα τύχει θερμής υποδοχής από τα πιτσιρίκια μου.
Σκέφτηκα λοιπόν, αντί να φτιάξω μια κανονική κρεμμυδόπιτα σε κανονικές διαστάσεις, να την κάνω λίγο πιο… παιχνιδιάρικη για να εντυπωσιαστούν. Κι έτσι χρησιμοποίησα σφολιατάκια κι ονόμασα τις κρεμμυδόπιτες “ατομικές νοστιμιές μέχρι δακρύων”!!!
Για να σιγουρέψω δε, την πιθανότητα να μην περισσέψουν κι αναγκαστώ να φάω περισσότερο απ’ ότι μου αναλογεί (να μαζεύομαι σιγά- σιγά, σε 6 μήνες θ’ αρχίσω τα μπάνια, καταλαβαίνεις) κάλεσα και την κολλητή της κόρης μου να δοκιμάσει.Το κόλπο μου έπιασε! Από την πρώτη στιγμή που αντίκρυσαν τα ατομικά κρεμμυδοπιτάκια ενθουσιάστηκαν.
Αβασάνιστα κατέβαζαν το ένα μετά το άλλο κι όλοι μου οι φόβοι για το αν θα τους αρέσουν, μετατράπηκαν σε φόβο του αν θα προλάβω να φάω κι εγώ ένα!!!
Για να τα φτιάξεις κι εσύ θα χρειαστείς
100 γρ κουκούναρι
50 γρ βούτυρο
2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες
αλάτι – πιπέρι
1 κ σ βαλσαμικό ξύδι
1 κ γλ μέλι
200 γρ τυρί κρέμα
100 γρ blue cheese
1 σφηνάκι κρέμα γάλακτος
2 κ σ μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κ σ ρίγανη
1 κ σ θυμάρι
1 συσκευασία σφολιατάκια βουτύρου Χρυσή ΖύμηΣε ένα αντικολλητικο τηγάνι καβουρντίζεις για λίγο το κουκουνάρι. Αφαιρείς και στο ίδιο τηγάνι προσθέτεις το βούτυρο και σοτάρεις τα κρεμμύδια σβήνοντας τα με το βαλσαμικό ξύδι. Σβήνεις την φωτιά και προσθέτεις το μέλι και το κουκουνάρι ανακατεύοντας πολύ καλά.
Αφήνεις για λίγο να κρυώσουν κι ετοιμάζεις την γέμιση των τυριών.
Ανακατεύεις καλά την κρέμα τυριού, με το blue cheese και τα μυρωδικά.
Προσθέτεις αυτό το μείγμα στα κρεμμύδια.Τοποθετείς μια κουταλιά από τη γέμιση σε κάθε σφολιατάκι, προσέχοντας να μην γεμίσεις ως τις άκρες τους.
Σκεπάζεις με δεύτερο σφολιατάκι, αλείφεις με κρόκο αυγού και πασπαλίζεις με λευκό και μαύρο σουσάμι. Τρυπάς με μια οδοντογλυφίδα την επιφάνεια της σφολιάτας για να βγαίνει ο αέρας και να μην σου παραφουσκώσουν και ψήνεις σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 για 20-25 λεπτά περίπου ή μέχρι τα σφολιατάκια ν’ αποκτήσουν ένα όμορφο χρυσαφένιο χρώμα.
Αυτό ήταν!
Οι νοστιμιές αυτές είναι ιδανικές και για κάλεσμα φίλων τύπου “δεν έρχεστε για ένα κρασάκι;”
Με αγάπη
MamatsitaTip: Κάθε φορά που καθαρίζω κρεμμύδια, θυμάμαι εκείνη την ατάκα στην Ελληνική ταινία “Αχ αυτή η γυναίκα μου” με το λαγό στιφάδο και τον διευθυντή, και την υπηρέτρια που πήρε τη θέση της κυρίας της ….
-…” ναι, αλλά δεν ξέρετε τι κλάμα ρίξαμε για να καθαρίσουμε τα κρομμύδια”!!!
Για να μην ρίξεις λοιπόν κι εσύ κλάμα, άνοιγε τη βρύση σου να τρέχει λίγο νερό (με σύνεση δεν έχουμε και πολύ) την ώρα που καθαρίζεις τα κρεμμύδια.