Ήταν μια ακόμη μέρα που ετοίμαζα καρυδόψωμο.
Το είχα ήδη βάλει στο φούρνο όταν το τηλέφωνο χτύπησε και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η αδελφή μου.
Σου το έχω ήδη πει πως δεν την βλέπω αρκετά συχνά.
Μας χωρίζει μια χιλιομετρική απόσταση. Κάπου στα 430 χιλιόμετρα!
Όπως καταλαβαίνεις, το τηλέφωνο παίρνει φωτιά!
Αφού είπαμε τα κλασσικά τι κάνεις, τι κάνουν τα παιδιά και τα τοιαύτα, περάσαμε στα της μαγειρικής.
Τι έφτιαξες εχθές, τι θα φτιάξεις αύριο, τι τρώτε σήμερα κλπ κλπ.
Την ενημέρωσα για το ψωμί που έψηνα ήδη και με ενημέρωσε για τα ρεβίθια που έβραζε.
Ο διάλογος μας πήγαινε κάπως έτσι.
-«Μου αρέσουν τα ρεβίθια. Το χειμώνα μου αρέσουν χυλωμένα με μπόλικο λεμονάκι. Αλλά και ως σαλάτα με μανιτάρια
Την άνοιξη πάλι τα προτιμώ στη γάστρα».
Και πες το ένα και πες το άλλο για τα ρεβίθια, φτάσαμε και στο χούμους.
-«Ωραίο και το χούμους. Κι αυτό μου αρέσει!
Και ταιριάζει και με το καρυδόψωμο μου.
Πρόσφατα είδα μια συνταγή που συνδύαζε ρεβίθια και παντζάρι και σκέφτηκα πως θα πρέπει να το δοκιμάσω και πως μάλλον θα είναι νόστιμο».
Όλα αυτά συζητάγαμε απ’ το τηλέφωνο κι όταν κλείσαμε, έβαλα ρεβίθια στο νερό και έβρασα παντζάρια για να είμαι έτοιμη για την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα όμως διαπίστωσα πως στο ντουλάπι μου δεν είχα ταχίνι.
Χούμους χωρίς ταχίνι, γίνεται; Δε γίνεται!
Είχα όμως γιαούρτι. Αντί λοιπόν για ταχίνι, πρόσθεσα γιαούρτι και μετονόμασα το χούμους σε ντιπ.
Χρησιμοποίησα
1 κούπα βρασμένα ρεβίθια*
1 παντζάρι βρασμένο
2 κ σ γιαούρτι
χυμό από ένα μικρό λεμόνι
ξύσμα λεμόνι
λίγο αλάτι και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
2 κ γλ άνηθο
¼ κούπας ελαιόλαδο
* Έβρασα τα ρεβίθια με 1 φύλλο δάφνη, 1 ολόκληρο κρεμμύδι και 1 φλούδα λεμόνι.
Μόλις έτοιμα, αφαίρεσα τη δάφνη, το κρεμμύδια και το λεμόνι και τα άφησα να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου.
Στο μπλέντερ πρόσθεσα επίσης και όλα τα υπόλοιπα υλικά και χτύπησα για 2 λεπτά.
Αυτό ήταν !!! Το ντιπάκι μου ήταν έτοιμο.
Το τιμήσαμε ένα βραδάκι με τους φίλους μας, αλείφοντας το πάνω σε φέτες από καρυδόψωμο αλλά και σε φέτες κανονικό ψωμί, φρυγανισμένο με σκόρδο και ρίγανη και το συνοδεύσαμε με αρκετά ποτηράκια κρασί, καλή διάθεση και πολλά πολλά γέλια.
Την άλλη μέρα, στην τηλεφωνική μας σύνδεση, της περιέγραψα τη συνταγή κι εκείνη μου είπε πως έπρεπε να είχα βάλει και μαραθόσπορο.
Εντάξει λοιπόν, την επόμενη φορά και με μαραθόσπορο!
Με αγάπη
Mamatsita
